„Wyrażam radość, że Lublin żyje...” - koncert papieski

Już w najbliższą niedzielę, 7 czerwca, w kościele pw. Świętej Rodziny w Lublinie, odbędzie się Koncert Papieski na rozpoczęcie 24. Międzynarodowego Festiwalu Organowego Lublin Czuby w ramach ogólnopolskiego autorskiego projektu Roberta Grudnia „Zrozumieć Niepodległą”. Koncert towarzyszy obchodom 33. rocznicy wizyty św. Jana Pawła II w Lublinie.

(buk)

Paweł Wysoki

Zmieniał Europę i świat, zwyciężył komunizm, a Sejm RP - ogłaszając rok 2020 Rokiem św. Jana Pawła II - nazwał go najważniejszym z ojców niepodległości Polski.

Po naszych ulicach chodził święty

Parafia pw. Świętej Rodziny na lubelskich Czubach od prawie ćwierć wieku wdraża w życie i przypomina nauczanie św. Jana Pawła II. To właśnie tu 9 czerwca 1987 roku wokół ołtarza polowego zgromadziła się milionowa rzesza wiernych. Tego dnia padły słynne słowa: „Ileż to wspomnień historycznych przychodzi na myśl, gdy jestem w mieście, w którym chrześcijaństwo ma tysiąc lat tradycji, w mieście, które było miejscem unii Polski z Litwą w roku 1569, w mieście, które przeżyło tyle wojen, najazdów i zniszczeń. Ich symbolem jest Majdanek, gdzie miałem okazję zatrzymać się dziś rano z głębokim przejęciem. Wyrażam radość, że Lublin żyje, że się rozwija; powstają w nim nowe dzielnice i nowe kościoły”.

Reklama

Artysta ukształtowany przez św. Jana Pawła II

Pamiątką pobytu Ojca Świętego na lubelskich Czubach jest festiwal organowy. Ta inicjatywa to wcielenie w życie innych słów św. Jana Pawła II, że Kościół potrzebuje sztuki i artystów i poprzez sztukę przekazuje przesłanie Ewangelii. - Każdy z nas, ludzi wierzących, ma jakieś bardzo osobiste duchowe spotkanie ze św. Janem Pawłem II. Dla mnie to oczywiście Jego pielgrzymki do Polski, w tym ta z 1987 roku, kiedy odwiedził Lublin. Jednak wcześniej, rok przed wyborem kard. Wojtyły na papieża, uczestniczyłem w uroczystościach koronacji obrazu Matki Bożej Pocieszenia w Starej Błotnicy. Już wówczas Jego słowa ukształtowały moje życie. Należę do pokolenia JP II. Swoją działalność artystyczną staram się budować w ten sposób, aby mieściła się w określeniu sztuki, o jakiej mówi św. Jan Paweł II np. w Liście do Artystów - przyznaje Robert Grudzień, dyrektor festiwalu. Dodaje, że to bardzo ważne zadanie w dzisiejszych czasach.

Papieski koncert

Reklama

24. Międzynarodowy Festiwal Organowy Lublin - Czuby odbywa się w ramach projektu autorskiego Roberta Grudnia zatytułowanego „2020. Rok św. Jana Pawła II – Zrozumieć Niepodległą". Pierwszy koncert już w niedzielę 7 czerwca, o 19.00. Koncert transmitowany będzie przez TVP3 Lublin. Wystąpią: Alicja Węgorzewska i Maciej Miecznikowski – śpiew, Bogdan Kierejsza – skrzypce, Artur Kalicki – narrator, Robert Grudzień – organy, fortepian,ks. Tadeusz Pajurek – słowo wiążące. Scenariusz przygotowała Anna Drela w oparciu o publikację „Jan Paweł II. Wyrażam radość, że Lublin żyje". Podczas koncertu usłyszymy nie tylko muzykę, ale też fragmenty wspomnień lublinian o św. Janie Pawle II, a scenariusz zabierze słuchaczy na spacer po Lublinie śladami Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Po koncercie inauguracyjnym festiwal będzie odbywał się w każdą środę lipca i sierpnia.

Patronat honorowy nad festiwalem sprawują: abp Stanisław Budzik Metropolita Lubelski; Krzysztof Żuk Prezydent Miasta Lublin; Jarosław Stawiarski Marszałek Województwa Lubelskiego; Lech Sprawka Wojewoda Lubelski; Zdzisław Antoń Starosta Lubelski. Festiwal organizowany przez parafię pw. Świętej Rodziny w Lublinie jest realizowany przy pomocy finansowej Miasta Lublin, Województwa Lubelskiego i Powiatu Lubelskiego pod patronatem Tygodnika Katolickiego Niedziela.

Program obchodów 33. rocznicy wizyty św. Jana Pawła II w Lublinie i papieskiego odpustu w kościele pw. Świętej Rodziny przedstawia się następująco:

- duchowe przygotowanie w dn. 6 - 9 czerwca poprowadzi ks. prof. Mirosław Wróbel (Msze św. z homiliami w sobotę o godz. 12.00 i 18.00, w niedzielę według stałego porządku, w poniedziałek i wtorek o godz. 7.00, 9.00, 12.00 i 18.00).

- 9 czerwca o godz. 18.00 Eucharystii przewodniczyć będzie abp. Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski obrządku łacińskiego, osobisty sekretarz św. Jana Pawła II.

W papierowym wydaniu „Niedzieli Lubelskiej” z datą 7 czerwca polecamy obszerną rozmowę z Robertem Grudniem. Zapraszamy do lektury!

2020-06-03 09:54

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zmiany wikariuszy i proboszczów w 2020 r.

Niedziela warszawska 28/2004

Redakcja

Adobe.Stock

Czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Biskupi kierują poszczególnych księży na nowe parafie. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

CZYTAJ DALEJ

77. rocznica pacyfikacji Łukowej

2020-07-08 21:33

Opracowanie: Joanna Ferens

Lucyna Paluch (GOK w Łukowej)

Złożenie kwiatów i upamiętnienie ofiar pacyfikacji

Tradycyjnie, jak co roku w pierwszą niedzielę lipca, mieszkańcy Łukowej zgromadzili się (05.07) na uroczystościach poświęconych obchodom 77. rocznicy pacyfikacji tej miejscowości.

Podczas wydarzenia wspominane jest wysiedlenie i tragedia z 1943 roku, mieszkańcy modlą się również za pomordowanych w niemieckich obozach zagłady, czy na robotach przymusowych. Świadków tamtych, tragicznych wydarzeń z czasów wojny jest coraz mniej i są to głównie osoby, które w tamtym czasie miały po kilka lub kilkanaście lat. Tegoroczne uroczystości zgromadziły w kościele parafialnym licznie przybyłych wiernych, kombatantów oraz poczty sztandarowe i młodzież.

Mszę św. za wysiedlonych przez Niemców mieszkańców odprawił wikariusz ks. Marcin Dańków, natomiast pełne patriotyzmu kazanie wygłosił ks. prałat Władysław Kowalik, który jako pięcioletnie dziecko, 3 lipca 1943 roku doświadczył pacyfikacji. Podzielił się on swoim świadectwem wiary i patriotyzmu oraz wspomnieniami sprzed siedemdziesięciu siedmiu lat: – Pamiętam jako dziecko, że gdy rozpoczęła się wywózka, spędzili nas pod kościół, załadowali na samochody ciężarowe i ruszyliśmy. Pamiętam straszny, wielki jęk, jeden płacz, wszyscy płakali. Dziś widzę, jak bardzo inaczej postrzega taką rzeczywistość dziecko, bo mi się chciało śmiać, gdyż pierwszy raz jechałem samochodem. Małemu dziecku zupełnie inaczej się to wszystko przedstawiło, ale gdy popatrzyłem na wszystkich wokoło to zobaczyłem strach, płacz i łzy mojej mamy i zaczęło mi być strasznie smutno. Pamiętam mamę, jak siedziała przy burcie samochodu i trzymała na kolanach moją siostrę. I tak dojechaliśmy na Majdanek – wspominał.

Kapłan dał również swoje świadectwo wiary i patriotyzmu: – Jak to dobrze, że w naszej wspólnocie jeszcze pamięć trwa, że są ludzie zaangażowani i patrzą na naszą Ojczyznę przez pryzmat patriotyzmu, chcąc by Polska się rozwijała. A w naszej historii mamy wiele przykładów wspaniałych ludzi, żołnierzy wyklętych, których my dziś nazywamy bohaterami. Oni na zawsze pozostali wierni wolnej i niepodległej Polsce. Żyjmy dalej na ich wzór, jako katolicy, jako ludzie sumienia i niech każda gmina i każda parafia kultywuje ich pamięć i wciąż mówi o ich odwadze, wyciągajmy na światło dzienne to, co mamy najcenniejszego. Aby to nowe, młode pokolenie mogło się do ich męstwa, odwagi i ofiarności odwoływać – podkreślał.

Po Eucharystii przy pomniku upamiętniającym miejsce wywózki mieszkańców zostały złożone kwiaty i zapalone znicze. Chór ‘Łukowianie’, w którego skład wchodzą Dzieci Zamojszczyzny, zaśpiewał okolicznościową pieśń obrazującą moment wypędzania z domów, pobyt w obozach i w Niemczech na przymusowych robotach. Słowa utworu odzwierciedlały bolesne przeżycia znane chórzystom z autopsji.

Po uroczystościach można było zaopatrzyć się w najnowsze wydawnictwa GOK w Łukowej: ‘Partyzancką Drogę Krzyżową kard. Wyszyńskiego’, ‘Zeszyt Osuchowski’ nr 17 i ‘Goniec Łukowej’ nr 116, a także wspomóc swoim datkiem Siostry Bernardynki z Łodzi, wśród których pracują cztery siostry pochodzące z Łukowej.

W czasie pacyfikacji Gminy Łukowa tj. od drugiego do piętnastego lipca 1943r. zabitych zostało czterdziestu czterech mężczyzn, czterdzieści osiem kobiet i czterdzieścioro dziewięcioro dzieci. Do obozów i na przymusowe roboty do Niemiec wywieziono tysiąc trzystu pięćdziesięciu dziewięciu mężczyzn, tysiąc pięćset sześćdziesiąt trzy kobiety i tysiąc dwieście pięćdziesięcioro dwoje dzieci. Spalono dwadzieścia sześć budynków mieszkalnych.

CZYTAJ DALEJ

Reklama